دانشی موفق است که دارای روش های عملی جهت اثرگذاری بر واقعیت باشد. تکنیک با شعار و آرزو تفاوت دارد و علمی بودن هر رشته به معنای استفاده از روش و فنونی است که در نهایت به خلق تکنولوژی بینجامد. ایرانیان از زمان باستان تا کنون تکنولوژی های بسیاری در مورد سیاست و حکومت خلق کرده اند. تمام تلاش نویسنده آن است که مجموعه ای از تکنیک های قدرت ایرانشهری را به صورت تداومی از ایران باستان تا کنون ترسیم نماید. ایران جامعه ای کلنگی، کژ و استبدادی نیست که به راحتی قابل به حاشیه کشاندن باشد؛ بلکه فنون و تکنیک های تداومی و مخصوص به خود را دارد که در نوع خود بی سابقه است. ایرانیان سرآغاز حکومت مندی در تاریخ اندیشه محسوب می گردند و نوشتار حاضر تلاشی است جهت ترسیم تداومی خرد حکمرانی ایرانیان در تاریخ که مورد ارزیابی انتقادی قرار خواهد گرفت. امروز دفاع از هویت ایرانی و تولید دانش بومی جز با نگریستن انتقادی به میراث و سنت امکان پذیر نیست.