یکی از زیباترین داستان های عامیانه مجموعة نامه های آسیاب من اثر آلفونس دوده، داستان بُز آقای سگن است. این داستان به دلیل ویژگی هایی که دارد زمینه را برای بازخوانی مجدد از منظر نظریه های ادبی معاصر از جمله نشانه-معناشناسی روایی مهیا می سازد. از آن جا که نشانه-معناشناسی به بررسی شرایط تولید و دریافت معنا می پردازد، از جایگاه ویژه ای در تحلیل متن برخوردار است. مقاله حاضر به مطالعه معنای داستان بز آقای سگن در نظام روایی آن می پردازد. تجزیه و تحلیل این داستان تاکید بر این نکته است که در نظام روایی گفتمان، معنا را باید در یک زنجیره ای به هم پیوسته، که حرکتی رو به جلو دارد، بررسی کرد. در واقع هدف ما در این مقاله، علاوه بر بررسی نظام کنشی گفتمان و نشان دادن نقش آن در فرآیند منسجم تولید معنا، نشان دادن انسجام معنایی و دلالت وحدت معنایی در گفتمان های روایی نیز هست. برای دستیابی به این هدف، ابتدا به معرفی اجمالی مفاهیم پایه‌ای نشانه-معناشناسی روایی-کنشی پرداخته و سپس بر حسب شاخص های این روش با تحلیل نشانه-معناشناختی داستان دوده، فرآیند زنجیرگونه ی انسجام معنایی را نشان داده‌ایم.

کلمات کلیدی