منطقه مورد مطالعه در فاصله 50 کیلومتری شمال شرقی نایبند و در شرقی ترین ناحیه استان یزد قرار دارد. این محدوده بخشی از مجموعه سنگهای آتشفشانی- درونی ترشیاری غرب بلوک لوت محسوب می شود. زمین-شناسی منطقه شامل گدازه هایی با ترکیب لاتیت و تراکی آندزیت است که توده های نفوذی نیمه عمیق (ساب ولکان) با ترکیب مونزونیتی، سینیتی و گرانیتی در آن نفوذ نموده اند. بافت همه توده های نفوذی نیمه عمیق پورفیری تا گلومروپورفیری است. کانیهای پلاژیوکلاز، فلدسپات پتاسیم، بیوتیت و کوارتز مهمترین کانیهای توده بیوتیت کوارتز مونزونیت پورفیری، بیوتیت سینیت پورفیری و بیوتیت گرانیت پورفیری هستند، در حالیکه توده بیوتیت- پیروکسن مونزونیت پورفیری، علاوه بر آنها کلینوپیروکسن نیز دارد. براساس مطالعات ژئوشیمیایی، توده بیوتیت- پیروکسن مونزونیت پورفیری از نوع متاآلومینوس و شوشونیتی بوده و متعلق به گرانیتوئیدهای سری مگنتیت (اکسیدان) و از نوع I است. غنی شدگی نسبی عناصر LREE نسبت به HREE و عناصر LILE نسبت به HFSE موید تشکیل ماگما در زون فرورانش است. این ماگما از ذوب بخشی اندک (1/0< تا 3>) یک منشا لرزولیتی گارنت- اسپینل دار حاصل شده که با پوسته قاره ای آلودگی پیدا کرده است. توده بیوتیت گرانیت پورفیری از نوع پرآلومینوس شدیدا فلسیک و التراپتاسیک بوده و متعلق به گرانیتوئیدهای سری ایلمنیت (احیایی) و از نوع S است. براساس مقدار عناصر Nb، Yb، Rb، Y و Ta، موقعیت تکتونیکی تشکیل ماگمای آن زون تصادم قاره می باشد. ماگمای توده گرانیتی در اثر ذوب بخشی پوسته قاره ای و از منشا رسوبات فقیر از رس نشات گرفته است. غنی شدگی نسبی عناصر LREE نسبت به HREE، ناهنجاری بسیار منفی Eu و نسبت پایین (La/Yb)N و Ce/Yb)N) نشان می دهد که پلاژیوکلاز به عنوان کانی باقیمانده در ناحیه منشا حضور داشته است. نفوذ این توده به داخل واحد مونزونیتی بیانگر وقوع یک پدیده تصادمی پس از ائوسن در غرب بلوک لوت است که نیاز به سن سنجی دقیق و مطالعه ایزوتوپ های رادیوژنیک دارد.

کلمات کلیدی