مطالعه‌ای روی سگ‌های ارجاعی به دانشکده‌ی دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد در بازه‌ی زمانی 4 ساله به منظور آگاهی از میزان حقیقی شیوع، نژادهای مستعد، علائم بالینی، سن ابتلا، نوع تومور و پی‌گیری‌های بعد از عمل در تومورهای پستانی سگ‌ها در شهر مشهد انجام شد. در مجموع 30 نمونه‌ی بافتی از 16 سگ 3 تا 18 ساله در بازه‌ی زمانی سال 87 تا 90 اخذ گردید که شامل توده‌های برداشت‌شده با روش جراحی از پستان سگ‌های مشکوک به تومور پستانی بود. در بررسی‌های پیش از عمل نیز، معاینه‌‎ی بالینی انجام و تصویر رادیولوژی از قفسه‌ی سینه تهیه شد. تعداد بیماران ماده (14) نسبت به نر (1) 14 برابر و میزان نرهای بیمار 6.6% کل جمعیت بود. عمده‌ی توده‌ها مربوط به سن بالای 6 سال (21 توده از 13 سگ) و نژاد‌های خالص ژرمن‌شفرد، تریر، پودل، اشپیتز، شی‌هواهوا، داشهوند، پاپیلون و پکنیز (24 توده از 13 سگ) و تعداد محدود (5 توده از 2 سگ) مربوط به نژادهای مخلوط بود. از کل موارد توموری 9 سگ (17 تومور) دارای مشکلات هم‌زمان (نفخ شدید، فتق، پیومتر همراه کیست تخمدانی یا سنگ مثانه و نارسایی کلیه، کم‌خونی و لنگش و در رادیولوژی نارسایی قلبی، افیوژن ریوی و الگوی برونشیال) بودند. روی کل تومورها به ترتیب تعداد، مستکتومی ناحیه‌ای‌4-5، مستکتومی یک‌طرفه، مستکتومی ناحیه‌ای‌1-2-3 و ساده صورت گرفت. میانگین فاصله میان مشاهده تا اقدام به درمان یا مرگ‌با‌ترحم بیماران 6.38 ماه بوده است. از مجموع توده‌های توموری 12 مورد کوچک‌تر از 3 سانتی‌متر و 15 مورد بزرگ‌تر، 13 توده توموری مربوط به پستان‌های خلفی (4‌و5) و 8 توده قدامی (1و2) و از بین 30 توده که از لحاظ بالینی به‌عنوان تومور تشخیص داده شدند 27 مورد از نظر آسیب‌شناسی تایید شدند. 7.4% تومورها خوش‌خیم و 92.6% بدخیم و بر‌مبنای دسته‌بندی گلد‌اشمیت به‌ترتیب: کارسینوم از نوع مخلوط 5 مورد،کارسینوم‌های متراکم، توبولی-پاپیلری، مرکب و کارسینوسارکوم هر کدام 3 مورد، کارسینوم‌های غنی از چربی، مجرایی، درجا، پاپیلری-‌کیستی، کارسینوم سلول‌های سنگفرشی و اوستئوسارکوم هر کدام یک مورد بودند. درصد تومور‌های با منشا اپیتلیالی88.9% است. هیچ‌کدام از تومور‌ها در رادیوگرافی دارای متاستاز نبودند. از توده‌های توموری 9 عدد زخم و 3 توده چسبندگی داشتند. از کل توده‌های پستانی در پی‌گیری 5 ماهه تعداد 10 سگ شامل 17 توده زنده ماندند. در دو سگ تومور جدید ایجاد شد.

کلمات کلیدی