هدف از این پژوهش، تبین ویژگی­های روانسنجی پرسشنامه خودپنداره تحصیلی در جامعه ایرانی است. دانش آموزان مدارس ابتدایی غیر انتفاعی منطقه 2 شهر تهران جامعه­ی آماری را تشکیل می­دهند. نمونه شامل 252 نفر از دانش­آموزان کلاس چهارم، پنجم و ششم مقطع ابتدایی است. داده­ها از راه توزیع حضوری پرسشنامه 15 پرسشی خودپنداره تحصیلی (یسن چن، 2004) در سال 1392 در مدارس منطقه 2 تهران جمع آوری شد. برای تعیین روایی آزمون از روش­های روایی محتوایی، روایی سازه، تحلیل عاملی و روایی همگرا با پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ و برای تعیین پایایی از روش همسانی درونی با شاخص آلفای کرونباخ استفاده گردید. براساس نتایج تحلیل عاملی اکتشافی، سه عامل خودپنداره عمومی، آموزشگاهی و غیر آموزشگاهی استخراج شده است. پایایی مقیاس کلی خودپنداره تحصیلی از راه محاسبه آلفای کرونباخ 78/0 به دست آمد. نتایج اجرای تحلیل­های آماری نشان داد که می­توان از آن برای ارزیابی خودپنداره دانش آموزان دوره ابتدایی در جمعیت ایرانی استفاده نمود. One of the important factors in education is to increase positive self-concept in students. Increasing this factor can affect academic achievement positively. The purpose of this study is investigating psychometric properties of school self-concept questionnaire (Yi-Hissn Chen, 2004) in Iranian students. The population was all the students of nonprofit primary school in district 2 of Tehran. The sample of this study consisted of 252 students in the nonprofit primary schools. For validity, it is used content validity, structural validity, factor analysis and Convergent validity by use of Rosenberg self-esteem. For reliability, the Cronbach\\\'s alpha coefficient of this instrument was found 0, 78. Results show three components including general, academic and non-academic self-concept were obtained. Based on the findings, the researcher concluded that school self-concept Questionnaire has undoubtedly strong psychometric properties and good constructs validity that makes him conclude that it is useful for assessing primary students\\\' self-concept research in Iran.

کلمات کلیدی