کهن الگو، صورت ازلی یا صورت مثالی و یا در اصطلاح یونگ «آرکی تایپ»، به طرح کلی آن دسته از رفتارهای بشری اطلاق می گردد که منشأ آن ناخودآگاهی جمعی است، از مهمترین کهن الگوهایی که یونگ،آنها را مورد بررسی قرار داده است می توان به آنیما (مادینه روان مرد)، آنیموس (نرینه روان زن)، پرسونا (نقاب اجتماعی فرد)، سایه و خود اشاره کرد؛ هدف اصلی نگارندگان در نوشتار حاضر،بررسی نمود «آنیما» در ذهن و زبان شاعر و اندیشمند معاصر عرب، خلیل حاوی می باشد چرا که واکاوی سروده های خلیل حاوی، بویژه دو مجموعه‌ی «نهر الرّماد» و «بیادر الجوع»، حضور آنیما را در ذهن سراینده و نمود آشکار و ماندگار آن را در زبان سروده هایش، عیان و هویدا می سازد.

کلمات کلیدی