اهمیت و نقش چشمگیر گفتمان رسانه به‌طور عام و مطبوعات به‌طور خاص بر آگاهی­ بخشی و همچنین جهت‌دهی و شکل­ دهی به افکارعمومی بر کسی پوشیده نیست. در فصل دوم قانون مطبوعات که به رسالت مطبوعات مربوط است، یکی از آن رسالت­ها عبارت است از «روشن ساختن افکارعمومی و بالا بردن سطح معلومات و دانش مردم». در این مقاله به بررسی میزان آگاهی­ بخشی، صراحت در بیان یا بالعکس پوشیده­ گویی در پاره­ای از متون مطبوعاتی در چارچوب تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف پرداخته شده است. ساختارهای گفتمان­ مدار این متون عبارت‌اند از: نام­گذاری و ارجاع، استعاره، کنایه و مجاز. بررسی داده‌های نوشتار حاضر حاکی از این مطلب است که کاربرد سه مؤلفة استعاره، کنایه و مجاز در متون، به صراحت نداشتن و پوشیده‌گویی می­ انجامد. مؤلفة نام­گذاری و ارجاع با توجه به نحوة کاربرد می­ تواند منجر به صراحت یا بالعکس پوشیده ­گویی شود و این که روزنامه ها بر اساس دیدگاه­ها، ایدئولوژی­ها و اهداف مورد نظر خود، به توصیف رویداد پرداخته ­اند.

کلمات کلیدی