به منظور بررسی خصوصیات رشد، عملکرد کمی و کیفی و اجزای تشکیل دهنده اسانس چین های مختلف مرزنجوش Origanum hortensis L.)) تحت تأثیر عصاره کمپوست و تلقیح با کودهای بیولوژیک، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در زمان در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1391 اجرا شد. کرت های اصلی 16 ترکیب کودی (ازتوباکتر (Azotobacter paspali) (B1)، آزوسپیریلوم (Azospirillum brasilense) (B2)، میکوریزا (Glomus intraradices) (B3)، 10 درصد عصاره کمپوست (C1)، 20 درصد عصاره کمپوست (C2)، 30 درصد عصاره کمپوست (C3)، C1B1، C2B1، C3B1، C1B2، C2B2، C3B2، C1B3، C2B3، C3B3 و شاهد) و کرت های فرعی سه چین طی فصل رشد بودند. نتایج نشان داد که ارتفاع ساقه اصلی، وزن و تر خشک، قطر کانوپی و محتوی اسانس مرزنجوش تحت تأثیر کاربرد جداگانه و تلفیقی تلقیح با کودهای بیولوژیک و عصاره کمپوست در چین اول (به ترتیب با 83/32 و 07/22 و 75/0 درصد) به طور معنی داری بالاتر از چین دوم و سوم بود. با این وجود، بیشترین محتوی اسانس برابر با 76/0 درصد به طور معنی داری به چین سوم اختصاص داشت. همچنین بیشترین افزایش معنی دار در ارتفاع ساقه اصلی، قطر کانوپی، وزن‌تر و خشک و محتوی اسانس مرزنجوش به ترتیب برابر با 3/43 سانتی متر، 5/40 سانتی متر، 07/46 گرم بر متر مربع، 11/27 گرم بر متر مربع و 89/0 درصد در نتیجه کاربرد تیمار C1B3 مشاهده شد. اجزای تشکیل‌دهنده اسانس نیز تحت تأثیر کاربرد جداگانه و تلفیقی تلقیح با کودهای بیولوژیک و عصاره کمپوست قرار گرفتند. در بین اجزای تشکیل‌دهنده اسانس مرزنجوش نیز terpinen-4-ol (01/18 درصد) و cis-sabinene hydrate (4/15 درصد) به ترتیب بیشترین درصد و ledene (005/0 درصد) و camphene (01/0 درصد) به ترتیب کمترین درصد را به خود اختصاص دادند.

کلمات کلیدی