امنیت پیش زمینه ی یک اجتماع سالم و احساس امنیت، بسترساز توسعه ی جوامع انسانی است. سعادت یک اجتماع در گرو حفظ و بقای امنیت و احساسات ناشی از آن است. امنیت زائران و گردشگران از مهمترین مقوله هایی است که در بحث امنیت مطرح می شود. هدف این پژوهش، آمایش و برنامه ریزی راهبردهای ارتقای امنیت زائران و گردشگران در کلان شهر مشهد با تلفیق مدل های برنامه ریزی استراتژیک و تحلیل شبکه ی ANP-SWOT است. روش تحقیق این پژوهش، توصیفی تبیینی با اهداف کاربردی توسعه ای است. در ابتدا برای رسیدن به عوامل چهارگانه ی SWOT از روش دلفی استفاده شده، بدین گونه که سی نفر از کارشناسانی که در این زمینه خبره بودند، انتخاب شدند تا مهمترین عوامل نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید در امنیت زائران و گردشگران را جمع آوری کنند. سپس برای اولویت بندی استراتژیهای حاصل از فن سوات، با استفاده از مدل تحلیل شبکه ) ANP ( به ارزیابی و اولویت بندی استراتژیهای حاصله پرداخته شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیلها با مدل ANP نشان میدهد که راهبردهای 1SO ، 2SO و ST1 ، سه راهبرد اولیه در ارتقای امنیت زائران و گردشگران شناخته شده است. راهبرد 2SO ، برنامه ریزی برای مدیریت یکپارچه ی امنیت زوار در مناطق اطراف حرم و راهبرد 1SO تهیهی بستههای سرمایه گذاری )مشارکتی و غیر مشارکتی( برای توسعه ی کمی و کیفی مراکز اقامتی زائران است که هر دو مربوط به استراتژی های تهاجمی است. همچنین راهبرد 1ST ، حمایت از سرمایه گذاران بخش خصوصی و نهادهای مدنی در جهت پیشبرد سریع طرحهای کالبدی مربوط به طرح بافت نوسازی پیرامون حرم بوده که این راهبرد مربوط به استراتژیهای رقابتی است. در نهایت، استراتژی تهاجمی با کسب امتیاز 2931322 به عنوان استراتژی دارای اولویت اول و استراتژی محافظه کارانه با کسب 2923226 امتیاز به عنوان استراتژی دوم در جهت ارتقای امنیت زائران و گردشگران انتخاب شده اند.

کلمات کلیدی