گردشگری مذهبی یکی از اشکال عمده گردشگری استکه شامل دیدار از اماکن مذهبی و انجام فرایض دینی و مذهبی است میزان بهره مندی بقاع متبرکه و روستای محل قرارگیری بقاع از امکانات و یزرساخت ها در رابطه با ساختار گردشگری مذهبی در یک منطقه پراهمیت است پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و توسعه ای و به لحاظ روش توصیفی تحلیلی می باشد و جامعه آماری تحقیق شامل 10 روستا از 13 روستای دارای بقعه که در حوزه نفوذ شهر مشهد قرار گرفته اند می باشد جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون رگرسیون چند متغیره و برای نمتایش توزیع فضایی روستاهای نمونه روی نقشه از نرم افزار arc gis استفاده گردیده است. نتایج تحقیق بیانگر این است که افزایش امکانات گردشگری تاثیرات مثبت و معناداری بر توسعه گردشگری مذهبی خواهند داشت اگر چه افزایش امکانات بقعه اثرات بیشنری نسبت به امکانات روستا بر توسعه گردشگری مذهبی دارد

کلمات کلیدی