فرایند تراشکاری یکی از پرکاربردترین روش ها در تولید قطعات فلزی است واز طرفی امروزه فولادهای میکرو آلیاژی در صنایع مختلف به صورت گسترده ای کاربرد دارند. به منظور افزایش کیفیت قطعات و کاهش هزینه های تولیدی، تعیین سطوح بهینه پارامترهای برشی و هندسه ابزار از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این تحقیق، به مدل سازی دو مشخصه مهم کیفیت سطح و میزان سایش 30 پرداخته SMV ابزار در فرآیند تراشکاری فولادهای میکروآلیاژی 6 شده است. پارامترهای تنظیمی فرآیند شامل سرعت برشی، نرخ پیشروی، عمق برش، زاویه آزاد و شعاع ابزارمی باشند. به منظور گردآوری داده های تجربی ،آزمایشات بر اساس رویکرد طراحی آزمایشات 1 تاگوچی 2، صورت پذیرفته است. سپس، انواع توابع رگرسیونی بر داده های آزمایشگاهی برازش داده شده است. کیفیت مدل ها با استفاده از آزمون های آماری بررسی گردیده و مدل اصلح انتخاب گردیده است. نتایج تحلیلهای آماری نشان می دهد که مدل خطی برای کیفیت سطح و مدل لگاریتمی برای سایش ابزار بهترین برازش را بر فرآیند واقعی دارند. به منظور صحه گذاری مدل های انتخابی آزمایشات مجدد صورت گرفت. نتایج نشان می دهند که مدل های پیشنهادی از دقت مناسبی در پیش بینی فرآیند واقعی برخوردارند.

کلمات کلیدی