به منظور بررسی اثر مواد افزودنی بر افزایش کارایی علف‌کش گلایفوسیت جهت کنترل علف جارو در سطوح مختلف شوری آب مخزن سمپاش، آزمایشی به صورت طرح فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل شوری آب مخزن سمپاش در چهار سطح 0، 50، 100 و 150 میلی‌مولار و کاربرد مواد افزودنی همراه علف‌کش گلایفوسیت در هفت سطح شامل بدون ماده افزودنی، کود اوره، سولفات آمونیوم، اسید سولفوریک، اسید لاکتیک، اسید سیتریک همراه با تیمار عدم مصرف گلایفوسیت بود. صفات درصد بقاء، وزن تر و وزن خشک چهار هفته بعد از سمپاشی اندازه‌گیری شد. بر اساس نتایج آزمایش دز- پاسخ، دز لازم برای کاهش 50 درصد بقاء، 32/549 گرم در هکتار ماده موثره بود که به عنوان دز موثر انتخاب شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین سطوح مختلف شوری مخزن سمپاش اختلاف معنی‌داری (05/0≥p) برای وزن تر، وزن خشک و ارتفاع بوته وجود دارد و برای درصد بقاء این اختلاف بسیار معنی‌دار (01/0≥p) بود. همچنین بین مواد افزودنی، اختلاف بسیار معنی‌داری (01/0≥p) برای تمامی صفات وجود داشت. در مجموع بیشترین کنترل علف جارو توسط اسید لاکتیک صورت گرفت و کارایی کنترل گلایفوسیت را 12/3 برابر افزایش داده است که موجب کاهش 3 برابری مصرف علف‌کش می‌شود. انواع اسیدهای استفاده شده در این آزمایش به خوبی توانستند میزان مصرف گلایفوسیت به عنوان پرکاربرد ترین علف‌کش مورد استفاده در کشاورزی را کاهش دهند. به علاوه مواد افزودنی استفاده شده توانستد اثرات نامطلوب شوری آب مخزن را تعدیل کنند.

کلمات کلیدی