روش پژوهش حاضر، موردی و از حیث هدف نیز در زمره پژوهش‌های کاربردی بود. در این پژوهش جامعه، 10 شرکت بزرگ وابسته به صنعت خودروسازی شهر مشهد بوده است که 4 شرکت به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب گردید. راهبردهای مورد استفاده، بررسی و تحلیل اسناد شرکت‌ها در زمینه آموزش مدیران، مصاحبه با کارشناسان آموزشی و استادان دانشگاهی و پرسشنامه محقق ساخته بود. نتایج حاصل از پژوهش نشان دادند که، در اکثر شرکت‌ها از روش‌های مناسب نیازسنجی آموزش مدیران استفاده ای نمی شود، میزان مشارکت مدیران در نیازسنجی بسیار محدود است و نیازسنجی به صورت مستمر انجام می گیرد. در اکثر شرکت‌ها برنامه ریزی مشخصی برای برگزاری دوره‌های آموزشی وجود ندارد، محتوای دوره‌ها توسط یک کادر متخصص صورت نمی گیرد و عمدتا طراحی دوره‌ها براساس رویکرد سازنده گرایی صورت نمی گیرد. مدیران به طور معمول خیلی کم در دوره‌ها حضور پیدا می کنند. عمده شرکت‌ها از شیوه آموزشی کنفرانس استفاده می کنند و روش آموزشی غالب در شرکت‌ها برای آموزش مدیران، روش سخنرانی و پرسش و پاسخ است. تنها در یکی از شرکت‌ها از روش‌های مناسب ارزشیابی مدیران استفاده می شود. نتایج به دست آمده در ارتباط با چالش‌های پیش روی تحقق وضعیت مطلوب آموزش مدیران نشان داد که این چالش‌ها در دو مقوله چالش‌های مشترک و چالش‌های تخصصی می باشد. چالش‌های مشترک شامل، دانش و تخصص، امکانات و تخصیص بودجه کافی به بخش آموزش، دیدگاه مدیر ارشد سازمان، فرهنگ آموزش نزد مدیران و فرهنگ کلی و عمومی سازمان می باشد. چالش‌های تخصصی نیازسنجی و ارزشیابی، دانش و تخصص متولیان امر آموزش و ضرورت و اهمیت می باشد. همچنین چالش‌های تخصصی طراحی شامل، مدرس، حضور مدیران در دوره‌های آموزشی، زمان اجرا و واحد آموزش می باشد.

کلمات کلیدی