مقدمه: پرستاری به عنوان شغلی پر تنیدگی شناخته شده است که می‌تواند سلامتی پرستاران را بطور جدی به مخاطره ‌اندازد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تنیدگی ادراک شده، تاب‌آوری و کیفیت زندگی پرستاران به انجام رسید. روش کار: در یک طرح نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون، با استفاده از نمونه گیری در دسترس، 22 پرستار با توجه به ملاک های ورود انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و شاهد قرار گرفتند (هر گروه 11 پرستار). مداخله شامل 8 جلسه 2 ساعته درمان کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی بود که تنها به گروه آزمایش ارائه شد. آزمودنی‌ها در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون با مقیاس تنیدگی ادراک شده کوهن (PSS)، مقیاس تاب‌آوری کانر و دیویدسون (CD_RSC) و فرم کوتاه پرسشنامه کیفیت زندگی (36-SF) مورد سنجش قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از نسخه 19 نرم افزار SPSS و با روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: گروه مداخله نسبت به گروه شاهد در میزان مولفه سلامت روان کیفیت زندگی افزایش معنادار نشان داد (01/0p<). اما در کاهش تنیدگی ادراک شده و افزایش تاب‌آوری تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش و شاهد مشاهده نشد (05/0p>).نتیجه‌گیری کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی می‌تواند در بهبود مولفه سلامت روان کیفیت زندگی در پرستاران موثر باشد.

کلمات کلیدی