حضور ذرات و اتمهای کربن در احتراق سوختهای فسیلی نقش مهمی در انتقال حرارت تابشی و رفتار احتراقی شعلهها دارد. افزایش کربن در شعله میتواند به وسیله استفاده از سوختهای سنگینتر )با نسبت جرمی C/H بزرگتر( یا به وسیله تزریق ذرات کربن به سوختهای سبکتر انجام شود. در این پژوهش اثر افزودن غلظتهای مختلف نانو لوله کربنی چند دیواره با گروه عاملی هیدروکسیل ) OH ( در سوخت هیدرو کربنی مایع بر توزیع دما و تابش حرارتی شعله اندازهگیری و نتایج با رفتار احتراقی استفاده شده است. توزیع دما با استفاده از تصویربرداری حرارتی و غلظت ذرات دوده با توجه به طول موج تابش حاصل از احتراق آنها اندازهگیری شده است. نتایج نشان میدهد افزایش کربن به صورت نانوذرات موجب افزایش سرعت واکنشها، کاهش طول شعله، افزایش دما و افزایش تابش حرارتی و افزایش کربن به صورت سوخت سنگینتر ) C/H بیشتر( موجب کندی احتراق، افزایش طول شعله، افزایش دما و افزایش تابش حرارتی میشود. استفاده از سوخت نانوسیال با کسر جرمی 0.01 درصد نانوذرات در سوخت پایه با C/H=5.47 ، موجب افزایش تابش حرارتی به میزان 3.4 درصد میشود. این میزان افزایش با افزایش تابش حرارتی در سوخت هیدروکربنی با C/H=5.52 برابری میکند. افزایش غلظت نانوذرات موجب افزایش سینتیک شیمیایی، افزایش دما و تابشهای حرارتی و درخشانی میشود و نقطه بیشنه دما در شعله به ابتدای شعله نزدیکتر میگردد.

کلمات کلیدی