قسمت چشمگیری از ایران را مناطق خشک و نیمهخشک دربرگرفته و این مناطق معمولاً با خشکی و شوری مواجه هستند. از سوی دیگر بهرهوری آب در این مناطق نیز معمولاً پایین میباشد. مدلهای ریاضی که رابطه ی متغیرهای مزرعهای (مانند رطوبت خاک در دسترس ) را با مقدارتعرق گیاه شبیهسازی میکنند، یکی از ابزارهای مفید مدیریتی میباشند. در زمینه چگونگی پاسخ گیاهان به تنش همزمان شوری و خشکی و سهم هریک از آنها (Van Genuchten, در کاهش جذب آب، مدل های ریاضی متعددی وجود دارد . در این مطالعه شش تابع کاهش جذب آب ماکروسکوپی (Skaggs et al, و(Homaee,1999) ،(Van Dam et al, 1997)، (Dirksen and Augustijn, 1987 (جمعپذیر و ضرب پذیر )،( 1993 ) مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً (Lolium prenne) 2006 با استفاده از دادههای گلخانهای چمن چچم ) 75 و 50 درصد ظرفیت زراعی) و سه تکرار به انجام ، 7 و 10 دسی زیمنس بر متر) و سه سطح خشکی( 100 /5 ،5/5 ،0/ تصادفی با چهار سطح شوری ( 5 5دسی / رسید. نتایج نشان داد در شوریهای کم، واکنش چچم به تنش همزمان شوری و خشکی جمع پذیر است؛ در حالیکه در شوریهای بالاتر از 5 Van Genuchten و Homaee ، Skaggs et al زیمنس بر متر، مدلهای ضرب پذیر برازش بهتری دارند. از میان مدلهای ضرب پذیر، مدلهای برازش بهتری نشان دادند. واژههای کلیدی: تنش

کلمات کلیدی