بررسی تنوع گونه¬ای گیاهی در مطالعات اکولوژیک از اهمیت ویژه¬ای برخوردار است. یکی از فشارهای مخرب فیزیکی که باعث کاهش تنوع و از بین رفتن عناصر گیاهی حساس می¬گردد، چرای مفرط دام می¬باشد. هدف از این مطالعه مقایسه تنوع گیاهی در دو مرحله¬ی قبل و بعد از چرا می¬باشد. این بررسی در دشت گلبهار واقع در غرب مشهد انجام شدکه در دامنه شمال¬شرقی کوه¬های بینالود قرار گرفته و مساحت کل آن 11792 هکتار می¬باشد. به منظور برداشت داده¬های میدانی از روش نمونه¬برداری تصادفی استفاده شد. تعداد 100 پلات یک متر مربعی در مرحله قبل چرا در خردادماه و 102 پلات یک متر مربعی نیز در تیرماه همان سال، بعد از چرای دام¬ها قرار داده شد و فهرست گونه‌ها و فراوانی آن‌ها در پلات‌ها ثبت شد. تنوع زیستی منطقه در دو مرحله¬ی قبل و بعد از چرا با استفاده از شاخص¬های غنای گونه¬ای، یکنواختی و هتروژنیتی بررسی شد و با استفاده از تجزیه و تحلیل و با توجه به نتایج شاخص¬هایN0 هیل یا غنای گونه¬ای، N1 هیل یا شاخص نمایی شانن،‌ N2 هیل یا شاخص عکس سیمپسون، شاخص منهینیک و شاخص مارگالف تنوع در مرحله قبل چرا بیشتر از تنوع منطقه بعد از چرای دام است. اما شاخص یکنواختی در دو مرحله قبل و بعد چرا تفاوت معنی داری نشان می¬دهد، این نتایج تاثیر منفی چرای بی رویه را در منطقه مورد مطالعه نشان می¬دهد.

کلمات کلیدی