مسمومیت مزمن با سیانید می تواند موجب ایجاد آسیب در بافت های مختلف گردد. در مطالعه حاضر اثرات مسمومیت مزمن با سیانید پتاسیم ) KCN ( بر برخی شاخص های وضعیت اکسیداتیو و همچنین اثرات تعدیل کنندگی پودر سیر مورد ارزیابی قرار گرفت. در این مطالعه تجربی مداخله ای تعداد 21 سر موش صحرایی نر در 1 گروه 1 تایی تقسیم شدند. گروه 1 به عنوان کنترل در نظر گرفته شد. گروه 2 آب آشامیدنی حاوی سیانید ) mg/L KCN 555 ( دریافت نمود. گروه 9 آب آشامیدنی حاوی KCN ( mg/L 555 ( و جیره غذایی حاوی 5% پودر سیردریافت نمود. گروه 1 با رژیم غذایی حاوی 5% پودر سیر تغذیه شد. زمان انجام مطالعه تجربی 12 روز بود. سیانید باعث افزایش غلظت مالون دی آلدهید ) MDA ( در تمام بافت های مورد مطالعه گردید، البته این افزایش فقط در کلیه، قلب و مغز معنی دار بود. همچنین افزایش معنی دار میزان گروه های کربونیل پروتئین ها در بافت کبد و کلیه به دنبال مسمومیت با سیانید مشاهده گردید. مصرف سیر در گروه 9 به طور مؤثری باعث کاهش مقادیر MDA در بافتهای کبد و مغز گردید طوری که میزان این پارامترها اختلاف معنی داری با گروه کنترل نداشتند. علاوه بر این میزان گروههای کربونیل نیز درکبد وکلیه گروه 9 کاهش قابل توجهی داشت طوری که میزان این پارامترها اختلاف معنی داری با گروه کنترل نداشتند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که سیر دارای اثر تعدیل کننده بر آسیب اکسیداتیو ناشی از سیانید در موش صحرایی است و می تواند اثرات درمانی و پیشگیری کننده در مسمومیت با سیانید داشته باشد .

کلمات کلیدی