یکی از مهم ترین موارد صنعت ساخت و ساز، توجه به ایمنی و سلامت کارگران و محیط کار می باشد. سلامتی منبع مهمی برای کمک به اقتصاد و رفاه اجتماعی است. پروژه های عمرانی با توجه به فراگیربودن و گستردگی آن ها در اغلب کشورهای جهان در صدر فعالیت های حادثه آفرین قرار دارد . وجود خطرات و عوامل زیان آور گوناگون در کارگاه های اجرایی، صنعت ساخت و ساز را تبدیل به یکی از مخاطره آمیز ترین صنایع در سطح دنیا نموده است. کشور ما نیز از این امر مستثنی نبوده و متاسفانه صنعت ساختمان سهم عظیمی در حوادث حرفه‌ای ایران دارد. در مبحث ایمنی و کلیدهای موفقیت آن و دلایل عدم اجرای آن ها در ایران، تحقیقاتی صورت گرفته است. موضوعی که می توان گفت در تمامی آن ها نادیده گرفته شده و یا هنوز فرصتی جهت بررسی آن به وجود نیامده است، ابزارهای اندازه گیری ایمنی در کارگاه ها و به خصوص شرکت ها در ایران است. هدف این پژوهش که به صورت مطالعه‌ی کتابخانه‌ای در موضوع شاخص‌های سنجش ایمنی در کشورهای پیشرفته انجام پذیرفته‌است، رسیدن به راهکاری جدید برای ارتقاء سطح ایمنی در کارگاه‌های ساختمانی با استفاده از اهرم انگیزه‌های اقتصادی است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که ابزارهای سنجش ایمنی از قبیل نرخ تعدیل تجربی، با وجود کاستی‌های موجود، می‌تواند تاثیرگذاری مثبتی در بهبود وضع ایمنی صنعت ساختمان و مجاب کردن پیمانکاران و کارفرمایان این عرصه به توجه بیشتر به این موضوع از طریق تشویق و تنبیه مالی آنان در صورت عملکرد مثبت یا منفی داشته باشد.

کلمات کلیدی