هدف: بررسی نقش کتابداران، خدمات اطلاع رسانی و میزان سواد اطلاعاتی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد در کاهش اضطراب اطلاع یابی آنان بود. روش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی بود که به روش پیمایشی انجام شد. 236 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد به روش نمونه¬گیری طبقه¬ای غیرنسبتی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار سنجش پرسشنامه بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار اس پی اس اس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته¬ها: میزان اضطراب اطلاع¬یابی دانشجویان در حد متوسط بود. همچنین وضعیت سواد اطلاعاتی دانشجویان، پایین¬تر از حد مطلوب بود. از سویی دیگر میزان استفاده دانشجویان از خدمات اطلاع¬رسانی در سطح متوسط قرار داشت. بین میزان سواد اطلاعاتی و میزان اضطراب اطلاع¬یابی آنان رابطه معناداری وجود داشت. یافته¬ها نشان داد بین میانگین نمرات مربوط به کتابداران با نمره متوسط آن تفاوت معناداری وجود نداشت. همچنین شرکت درکارگاه¬های آموزشی نتوانسته تأثیری در میزان اضطراب اطلاع¬یابی دانشجویان داشته باشد. بین نمره دانشجویان به مهارت¬های ارتباطی کتابداران و میزان اضطراب اطلاع¬یابی آنان، رابطه معنادار مثبتی وجود داشت. بین میزان استفاده از خدمات اطلاع‌رسانی و میان اضطراب اطلاع¬یابی دانشجویان تحصیلات تکمیلی رابطه معنادار مثبتی برقرار بود. یافته¬ها نشان داد تفاوت معناداری بین میانگین نمرات اضطراب اطلاع¬یابی دانشجویان و متغیر جنسیت و حوزه تحصیلی دیده نشد در صورتی که این تفاوت در مقطع تحصیلی مشاهده شد. در ادامه تفاوت معناداری بین میانگین نمرات سواد اطلاعاتی و متغیرهای جنسیت، حوزه تحصیلی و مقطع تحصیلی مشاهده نشد. اصالت/ارزش: شناخت برخی از عوامل مختلف که می¬تواند فرایند اطلاع¬یابی افراد را تحت تأتیر قرار دهد تا جایی که آنان را دچار اضطراب کند ضروری به نظر می¬رسد. نتایج این پژوهش با تأکید بر نقش کتابداران، میزان استفاده از خدمات اطلاع¬رسانی و سواد اطلاعاتی جامعه مورد پژوهش می¬تواند مورد توجه کتابداران و مسؤولان دانشگاهی قرار بگیرد تا جایی که علاوه بر شناخت عؤامل تأثیرگذار گام¬هایی در جهت رفع آن برداشته شود.

کلمات کلیدی