عنوان : ( بررسی تطبیقی الگوی کانونی سازی نمایشنامه های لیلی و مجنون و مجنون لیلی )
نویسندگان: مرجان سادات عرب زاده حسینی , مریم صالحی نیا , محمدجواد مهدوی ,
Full Textچکیده
راوی مفهومی بنیادی در تحلیل متون روایی است و کانونی‌سازی به عنوان عنصری بینابینی، از یک‌سو به داستان و شخصیّت‌های داستانی مربوط می‌شود و از سوی دیگر به کلام راوی. لیلی و مجنون پری صابری در ادبیّات نمایشی فارسی و مجنون لیلی احمد شوقی در ادبیّات نمایشی عرب، همچون سایر متون نمایشی شامل دو جزءِ گفت‌وشنود و توضیحات صحنه‌ای هستند. صابری و شوقی در گفت‌وشنود، خود را پشت گفتار شخصیّت-هایی که می‌آفرینند، مخفی می‌کنند و برخلاف آن در توضیحات صحنه‌ای مستقیماً با خوانندگان خود صحبت کرده و اطّلاعات مختلفی به ایشان می‌دهند تا کنش را بهتر بفهمند و بهتر مجسّم کنند. به این ترتیب می‌توان گفت هر دو نوع کانونی‌سازی بیرونی و درونی در لیلی و مجنون و مجنون لیلی یافت می‌شود: در توضیحات صحنه‌ای، خود نویسنده، کانونی‌سازی بیرونی را انجام می‌دهد و در گفت‌وشنودها به وسیله‌ی شخصیّت‌های نمایشنامه کانونی‌سازی درونی صورت می‌پذیرد. با وجود این، تفاوت‌هایی در نحوه‌ی کانونی‌سازی بیرونی و اختلاف‌های قابل ملاحظه‌ای در الگوی کانونی‌سازی درونی و گزاره‌های کانونی‌شده‌ی این دو اثر وجود دارد که به مدرن و کلاسیک بودن نمایشنامه‌ها و ایدئولوژی و جنسیّت نمایشنامه‌نویسان باز می‌گردد.
کلمات کلیدی
, کانونی سازی, لیلی و مجنون, صابری, شوقی
@article{paperid:1068589,
author = {عرب زاده حسینی, مرجان سادات and صالحی نیا, مریم and مهدوی, محمدجواد},
title = {بررسی تطبیقی الگوی کانونی سازی نمایشنامه های لیلی و مجنون و مجنون لیلی},
journal = {پژوهش های ادبیات تطبیقی},
year = {2018},
volume = {5},
number = {4},
month = {March},
issn = {2345-2366},
pages = {48--70},
numpages = {22},
keywords = {کانونی سازی، لیلی و مجنون، صابری، شوقی},
}
%0 Journal Article
%T بررسی تطبیقی الگوی کانونی سازی نمایشنامه های لیلی و مجنون و مجنون لیلی
%A عرب زاده حسینی, مرجان سادات
%A صالحی نیا, مریم
%A مهدوی, محمدجواد
%J پژوهش های ادبیات تطبیقی
%@ 2345-2366
%D 2018
