در مناطق محروم سیاست‌های حمل‌ و نقل نقشی حیاتی در توسعه ایفا می‌کند. برخی پژوهشگران دسترسی داشتن به نظام حمل ‌و نقل را یکی از مهم‌ترین عوامل کاهش انزوای روستاییان می‌دانند. از این‌رو قابلیت دسترسی به نظام حمل ‌و نقل روستایی یکی از مؤلفه‌های مهمی است که می‌تواند در توسعه اقتصادی نواحی روستایی تأثیر بسزایی داشته باشد. سعی پژهش کنونی بر این است که نشان دهد قابلیت دسترسی به نظام حمل ‌و نقل روستایی چه تأثیرات اقتصادی می‌تواند بر نواحی روستایی به همراه داشته باشد. در تحقیق حاضر 15 روستا و 367 نفر از ساکنان روستاهای دهستان طاغنکوه شمالی انتخاب شده است. پس از تکمیل پرسش‌نامه، داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و Arc-GIS ارزیابی شده است. شاخص‌های تحقیق شامل توانمندسازی اقتصادی، تحرک‌پذیری اقتصادی، افزایش درآمد و تنوع منابع درآمدی، متنوع شدن فعالیت‌های شغلی، افزایش ارزش زمین، کاهش هزینه‌های تولید و صرفه‌جویی در هزینه‌ها و افزایش سرمایه‌گذاری با منشا شهری است. نتایج تحقیق گویای این است که شاخص کاهش هزینه‌های تولید و صرفه‌جویی در هزینه‌ها بیشترین تأثیرپذیری، و افزایش سرمایه‌گذاری با منشا شهری کمترین تأثیرپذیری از نظام حمل ‌و نقل روستایی را داشته است، همچنین از نظر تأثیرپذیری از نظام حمل ‌و نقل جاده‌ای روستای صمان در بالاترین رتبه و روستای احمدیه در پایین‌ترین رتبه قرار گرفته است.

کلمات کلیدی