هدف این پژوهش تعیین نقش واسطه‌ای فرایندهای نظام خود و هیجان‌های تحصیلی در رابطه میان محیط حامی خودپیروی و درگیری تحصیلی بود. نمونه پژوهش شامل 604 نفر )222 زن و 082 مرد( از دانشجویان دانشگاه شیراز و ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه درگیری تحصیلی )ریو، 2102 ،)مقیاس نیازهای بنیادین روانشناختی )گانیه، 2112 ،)پرسشنامه محیط حامی خودپیروی )آسور و دیگران، 2112؛ آسور 2102 ،)مقیاس هیجان امید )پکران و دیگران، 2112،) پرسشنامه کنجکاوی )لیتمن و دیگران، 2101 )و پرسشنامه همدلی )وسن و دیگران، 2104 )بود. یافته‌ها نشان داد محیط حامی خودپیروی اثر مستقیم بر فرایندهای نظام خود و درگیری تحصیلی و اثر غیرمستقیم، به واسطه فرایندهای نظام خود و هیجان‌های تحصیلی، بر درگیری تحصیلی دارد. این متغیر، به واسطه فرایندهای نظام خود، اثر غیرمستقیم بر هیجان‌های تحصیلی داشت. فرایندهای نظام خود، اثر مستقیم بر هیجان‌های تحصیلی و درگیری تحصیلی و همچنین به واسطه هیجان‌های تحصیلی، اثر غیرمستقیم بر درگیری داشت. هیجان‌های تحصیلی نیز دارای اثری مثبت و معنادار بر درگیری تحصیلی بود. بر این اساس، فرایندهای نظام خود و هیجان‌های تحصیلی نقش واسطه‌ای بین محیط حامی خودپیروی و درگیری تحصیلی ایفا می‌کند.

کلمات کلیدی