مقدمه: یکی از مجادلات چالش برانگیز عمده در علوم شناختی نقش توجه در آگاهی است. اعتقاد کلی بر این است که توجه برای آگاهی ضرروری است. با این وجود، برخی پژوهش‌ها در موقعیت‌هایی مانند حافظه حسی نشان داده‌اند که آگاهی بدون توجه رخ می‌دهد. در پژوهش‌های پیشین، استفاده از تکالیف دوگانه حافظه حسی که در آن‌ها برای بررسی آگاهی در تکلیف مرکزی، توجه به صورت مکانی به تکلیف جانبی منحرف شده است، مشکل انتظارات و دانش پیشین در ادراک محرک را ایجاد کرده است. هدف مطالعه حاضر، بررسی استلزام توجه برای آگاهی در حافظه حسی با استفاده از پارادایم تعدیل یافته استروپ بود. مواد و روش‌ها: 30 نفر شرکت‌کننده به شیوه نمونه‌گیری داوطلبانه و به صورت تصادفی در دو گروه گزارش ناقص و گزارش کامل انتخاب شدند. یافته‌ها: شرکت‌کنندگان به صورت معنی‌داری پاسخ‌های صحیح بیشتری در گروه گزارش ناقص، نسبت به گروه گزارش کامل در هر دو شرایط همخوان و ناهمخوان داشتند. این نشان می‌دهد که سوگیری توجه به پردازش واژه در شرایط ناهمخوان، پاسخ‌های صحیح را نسبت به موقعیت همخوان کاهش نداد. نتیجه‌گیری: توجه برای آگاهی در حافظه حسی ضروری نیست.

کلمات کلیدی