این کتاب داستان مبارزه ایرانیان جهت رسیدن به استقلال در سیاست خارجی می باشد. یکی از وجوه متمایز کننده کشورها به لحاظ درجات توسعه یافتگی توجه به امور خارجه و داشتن الگوهای مشخص در رابطه با کشورهای منطقه و بین الملل میباشد. کشورهایی توانسته اند تمامیت ارضی خود را حفظ کنند و در شاخص های امنیت، اقتصادی و فرهنگی رشد داشته باشند که دارای الگوهای عقلانی و واقع گرا در سیاست خارجه شان می باشند. ایران در زمان فتحعلی شاه اقدام به تاسیس وزارت امور خارجه نمود که در ابتدا تمام نیروهای آن پنج نفر بودند. به تدریج با وقوع انقلاب مشروطه روابط خارجه تبدیل به سیاست خارجه گردید. در این پژوهش تمامی الگوها و سیاست گذاری های سیاست خارجی ایران از انقلاب مشروطه تا انقلاب اسلامی ایران مورد تحلیل و ارزیابی قرار میگرند. ایران از انقلاب مشروطه تا کودتای 1332 چند الگو در سیاست خارجه طراحی و اجرا کرده است.