ایران به‌عنوان یکی از کشورهای واقع در کمربند خشک کره‌ی زمین، همواره با مشکل کم‌آبی، خشک‌سالی‌های متناوب، سیل‌های ویرانگر و شور شدن اراضی مواجه است. با‌توجه به اینکه آب موجود در مناطق خشک و بیابانی، اغلب شور و حاوی املاح مختلف با غلظت‌های زیاد است، بنابراین اصلاح آب و خاک در مناطق خشک و بیابانی نیازمند صرف هزینه‌های قابل توجهی می‌باشد. استفاده از فناوری مغناطیسی کردن آب، آب‌های نامتعارف موجود در مناطق خشک را قابل استفاده ساخته و امکان استفاده از آب‌های با شوری زیاد را نیز فراهم می‌سازد. این فرآیند در امر بیابان‌زدایی و بهبود وضعیت پوشش‌گیاهی مناطق خشک و بیابانی، بسیار حائز اهمیت است. برای بهره‌وری بیشتر از آب و اصلاح آب آبیاری، راهکار‌های زیاد و شناخته شده‌ای در دنیا وجود دارد. در این راستا فناوری آب مغناطیسی موضوعی است که در سال‌های اخیر توجه کارشناسان بخش آب و کشاورزی را به خود جلب نموده است. براساس یک تعریف ساده می‌توان گفت آب مغناطیسی، آبی است که از یک میدان مغناطیسی عبور می‌کند و در نتیجه‌ی آن تغییر و بهبود در خواص فیزیکی و شیمیایی آب حاصل می‌شود. این فناوری اولین بار در روسیه، سپس در آمریکا، ژاپن و انگلستان و امروزه در سراسر جهان مرسوم شده است. یوری‌تکاچنکو، یکی از بزرگترین دانشمندان علم نیروی مغناطیسی تأکید می‌کند که آب، بسیاری از ویژگی‌های حیاتی خود را از دست داده و اختلالی در ترتیب عناصر آن رخ داده است. به همین دلیل مغناطیسی کردن آب آبیاری باعث بهبود خواص آب و ترتیب الکتریکی آن می‌شود و در نتیجه موجب بیشتر شدن اثر حیاتی و فعالیت آن شده و ویژگی‌های شیمیایی و فیزیکی بسیار مفیدی برای مصرف‌کننده ایجاد می‌کند. این نتایج از سوی بسیاری از دانشمندان و طی تحقیقات و تجارب متعدد تأیید شده است. یکی از مزیت‌های مهم آب مغناطیسی در احیای مناطق خشک و بیابانی، اصلاح خاک با کمترین میزان استفاده از مواد شیمیایی و اسیدی می‌باشد. با پالایش فیزیکی آب، مشخصات فیزیکی آن نظیر کشش سطحی، لزجت و چگالی تغییر کرده و به مرور آهک خاک را نرم و رشد و توسعه‌ی سیستم ریشه را ممکن می‌سازد. این فناوری ضمن تغییر ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی آب، باعث بهبود قدرت پالایش و حلالیت آن می‌شود. نکته‌ی مثبت دیگر در‌خصوص استفاده از آب مغناطیسی، کاهش مقدار آب آبیاری و یا به‌عبارت دیگر بالا رفتن بازدهی مصرف آب است. علیرغم مطالعات متعدد انجام‌شده در بخش کشاورزی، استفاده از آب مغناطیسی در منابع‌طبیعی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. به‌نظر می‌رسد انجام تحقیقاتی به‌ویژه در راستای تأثیر استفاده از آب مغناطیسی در بهبود وضعیت پوشش‌گیاهی، اصلاح آب و نیز اصلاح خاک در عرصه‌های طبیعی مورد نیاز است.