به منظور مطالعه رفتار پایداری سولفوسولفورون در خاک، آزمایشی در مزرعة تحقیقاتی دانشکده کشاورزی مشهد طی سال زراعی 1385 اجرا شد. دو تیمار ماده آلی، بدون کود حیوانی و یا افزودن کود حیوانی با دو میزان مصرف سم رایج (6/26گرم در هکتار) و تقریبا 30درصد بیشتر (73/33 گرم در هکتار) در نظر گرفته شد. پس از نمونه گیری در فواصل زمانی معین، باقی مانده سم در نمونه ها با استفاده از روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC)تعیین شد. شرایط دستگاه شامل استفاده از ستون تجزیه ای (mm6/4 ×250)RP-C8، آشکار سازPDA، فاز متحرک آب:استونیتریل:ارتوفسفریک اسید (به نسبت حجمی 20: 80 : 1/0) با شدت جریان ml min-1 1و حجم تزریق Lµ20 بود. طول موج حداکثر جذب برای سولفوسولفورون، 212 نانومتر انتخاب شد و زمان بازداری در شرایط ذکر شده 6/3 دقیقه بود. نتایج نشان داد که رفتار منتهی به کاستی سولفوسولفورون از غلظت اولیه خود پیرو روند معادله کینتیک مرتبه اول بود که در آن میزان سم در برابر زمان بطور نمایی کاهش یافت. صرفنظر از غلظت سم مورد استفاده سرعت کاستی سم در خاک حاوی کود حیوانی بطور معنی داری بیشتر از خاک بدون کود بود. با افزایش کود حیوانی نیمه عمر سم(t0.5) از 8/33 روز به 3/14روز در مقدار مصرف رایج کاهش یافت و در مصرف30درصد بیشتر از رایج، از 25 روز به 3/13روز رسید. همچنین زمان90 درصد کاستی سم (t0.1)با افزودن کود از 2/112 روز به 6/47 روز و از 2/83 روز به 2/44 روز به ترتیب برای مقدار مصرف رایج و مصرف 30درصد بیشتر کاهش نشان داد.

کلمات کلیدی