چکیده بومادران از جمله گیاهان دارویی , و زینتی متعلق به خانواده آستراسه می باشد و گونه های مختلف ان به صورت وحشی در مناطق مختلف ایران رویش دارند. این گونه ها به عنوان گیاهانی کم توقع می توانند در فضای سبز مناطق خشک مورد استفاده قرار گیرند. به منظور بررسی اثر تنش خشکی ناشی از پلی اتیلن گلیکول (PEG) بر روی درصد و سرعت جوانه زنی و طول ریشه چه 6 گونه بومادران وحشی، آزمایشی برپایه فاکتوریل و در قالب بلوکهای کامل تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار اجرا گردید. فاکتور اول شامل پنج سطح خشکی (0، 5- ، 7- ،9- و20- بار) حاصل از پلی اتیلن گلیکول که پتانسیل صفر بار به عنوان شاهد در نظر گرفته شد، فاکتور دوم شامل شش گونه بومادران : A. eriophora A. millefolium, A. filipendula , A. nobilis, A. wilhelmsii, A. biebersteinii بود. بذر گونه های مذکور ازگونه های وحشی مناطق شیراز، مشهد و کرج جمع آوری گردید. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که سطوح مختلف خشکی و نوع گونه بر درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی و طول ریشه چه تاثیر معنی داری ((P<0.01 گذاشت همچنین از نظر صفات فوق عکس العمل متقابل خشکی و گونه نیز معنی دار گردید. به نظر می رسد که در گونه های بومادران طول ریشه چه کمتر تحت تاثیر پتانسیل خشکی قرار گرفته و درصد جوانه زنی نسبت به دیگر مولفه های جوانه زنی در گیاه بومادران فاکتور بهتری برای ارزیابی مقاومت به خشکی باشد. به طور کل گونه های A. millefolium و A. eriophora به ترتیب بیشترین مقاومت و گونه های A. biebesteinii و A. nobilis کمترین مقاومت را نسبت به تنش خشکی در مرحله جوانه زنی دارند. مقاومت گونه های A. wilhelmsii و A. filipendula نیز حد واسط این دو گروه می باشند.

کلمات کلیدی