هدف از مطالعه حاضر، مقایسه سوگیری ورزشی ورزشکاران رشته های انفرادی و گروهی و تعیین رابطه آن با انگیزه مشارکت ورزشی آنان بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع علی – مقایسه ای و همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را ورزشکاران عضو تیم های منتخب استان خراسان رضوی در رده جوانان تشکیل دادند (360نفر). نمونه های این پژوهش 300 ورزشکار دختر (150نفر) و پسر (150نفر) در رشته های ورزشی انفرادی و گروهی بودند که به صورت تصادفی- طبقه ای انتخاب شدند. در این تحقیق برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه سوگیری ورزشی (SOQ) گیل و دیتر (1988) برای ارزیابی سوگیری ورزشی و از پرسش نامه انگیزه مشارکت ورزشی (PMQ) گیل و همکاران (1983) برای ارزیابی انگیزه مشارکت ورزشی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد بین سوگیری ورزشی ورزشکاران رشته های ورزشی تیمی و انفرادی تفاوت معنی داری وجود دارد. به طوری که ورزشکاران رشته های انفرای نسبت به ورزشکارن رشته های تیمی رقابت طلب تر بودند(027/0=p) و تمایل به پیروزی در آنها نیز بیشتر است(021/0=p). اما ورزشکاران رشته های تیمی نسبت به ورزشکاران رشته های انفرادی هدف گراتر بودند (034/0=p). از بین سه مؤلفه سوگیری ورزشی در رشته های انفرادی، مؤلفه رقابت طلبی و در رشته های گروهی، مؤلفه هدف گرایی به عنوان مؤلفه های غالب شناسایی شدند. همچنین نتایج همبستگی نشان داد بین مؤلفه های رقابت طلبی، میل به پیروزی و هدف گرایی با عوامل انگیزشی، ارتباط معنی داری وجود دارد (05/0<p).

کلمات کلیدی