اسماعیلیه شاخهْ بزرگی از تشیع به شمار می رود که در آسیای مرکزی به صورت بومی حضوری دیرینه دارد. شمار پیروان آن اگرچه به نسبت اندک است، اما به علت انسجام درونی جماعت و ارتباط با امامی که در اروپا به سر می بردو محور اصلی مذهب را تشکیل می دهد، اهمیت فراوان دارد. به ویژه که امام آنان، پرنس کریم آقاخان چهارم، دارای وجهه جهانی و ثروت افسانه ای است. وی ضمن آشنایی کامل با فرهنگ غرب به امور پیروانش، به خصوص در این منطقه، علاقه مند می باشد و از طریق شبکه ای فراملی اداره جوامع اسماعیلی را رهبری می کند. این مقاله بر آن است تا به معرفی اسماعیلیان آسیای مرکزی از طریق معرفی زیستگاه ها، معیشت، جمعیت، نژاد، زبان، سابقه تاریخی، ویژگیهای اعتقادی و سرانجام موقعیت آنان در منطقه بپردازد. در این مقاله علاوه بر استفاده از منابع و مآخذ چاپی و خطی از شیوه مطالعه میدانی نیز استفاده شده است.

کلمات کلیدی