در جهان پیرامون ما پدیده هایی وجود دارند که خوشایند افراد نیستند از قبیل سیل، زلزله، مرض، مرگ و ... . از این گونه مسایل به شرور تعبیر می شود. مساله شرور و راز آفرینش آنها از گذشته دور ذهن بشر را به خود مشغول کرده است. حل مساله خلقت شرور برای خداباوران دشوارتر بوده، زیرا از خداوند حکیم، رحمن، رحیم، آفرینش چنین شروری دور از انتظار بوده است؛ از این جهت در طی تاریخ عده ای برای حفظ قداست خداوند، آفرینش این امور را به او نسبت نداده اند و برای آنها خالق دیگری به نام اهریمن در نظر گرفته اند که این اندیشه مشهور به ثنویت شده است. در اسلام نیز حل مشکل شرور برای اندیشمندان اسلامی همواره به صورت یک دغدغه مطرح بوده، زیرا آنان با اندیشه توحیدی نمی توانند به ثنویت معتقد باشند و از طرفی خلقت شرور با تصویر خدای رحمن و رحیم سازگار نیست؛ از این جهت، اندیشمندان اسلامی گاه منکر شر بودن این امور و گاه منکر آفریش استقلالی این امور شده اند و گاه آنها را ضرورت جهان ماده دانسته اند که به دلیل تزاحم مادیات به وجود می آیند و اگر ضرورت جهان ماده نبود اصلا به وجود نمی آمدند و گاه به دلیل آنکه برایند کلی جهان خیر است خلقت آنها را منطقی دانسته اند. خداوند در قرآن، در پیدایش این امور واژه هایی را به کار می برد که حاکی از آن است که این امور وجود دارند و وجود آنها وجود استقلالی است نه وجود تبعی از قبیل ارسلنا، دمرنا، اغرقنا، خلقنا و ... مشروح این ادله را باید در مقاله جستجو کرد.

کلمات کلیدی