در ا‏ین مطالعه کاربرد پروفیل ریسک برای مدیریت ریسک محصول چغندر قند در استان خراسان شمالی بررسی شده است. برای دستیابی به پروفیل ریسک از داده‏های مربوط به 120 کشاورز چغندر کار برای دوره زمانی 86-1384 بهره گرفته شده است. برای ارزیابی خسارت‏های حاصل از هر یک از ریسک ها از دو معیار فراوانی وقوع ریسک و میزان اثر ریسک و در نهایت ماتریس ریسک استفاده شده است. نتایج نشان داد که بزرگترین نواحی ریسک، نواحی با ریسک پایین بوده است. در طول دوره زمانی مورد مطالعه، ریسک‏های ریسک حیوانات وحشی در سال 1386 و عدم دریافت به موقع وام کاهش یافته و ریسک حیوانات وحشی از سال 1384به سال 1385، نیروی کار با مهارت ناکافی، ریسک علف های هرز، کمبود نیروی کار، هزینه‏های بالای اعتبارات و کاهش یارانه ها افزایش یافته است. با توجه به یافته‏ها، استفاده از پروفیل ریسک در مدیریت ریسک‏ها و طراحی الگوها و پوشش بیمه‏ای پیشنهاد شد.

کلمات کلیدی