رشد سریع و رقابت پذیری اقتصادی که از مهمترین مضامین برنامه چهارم تویسعه به شمار می رود بدون ارتقا و توسعه سرمایه انسانی و افزایش بهره وری نیروی کار محقق نمی شود و در این راستا آموزش نقش مهم را ایفا می کند. هدف مقاله بررسی مزین نسبی ارزش افزوده بخش آموزش دولتی و خصوصی منطقه خراسان و مقایسه آن با سایر استان های کشور می باشد. برای این منظور با توجه به سهم ارزش افزوده زیربخش های آموزش در محصول تولید ناخالص داخلی منطقه و مقایسه آن با کل کشور و محاسبه شاخص مزیت نسبی آشکار برای دوره 1379تا 1383 وضعیت منطقه خراسان در بخش آموزش از لحاظ مزین نسبی مورد بررسی قرار گرفته است و جایگاه خراسان در مقایسه با سایر استان ها ارزیابی شده است. نتایج بیان گر این است که بطور کلی در خراسان شاخص مزیت نسبی بخش دولتی مقادیر بیشتری از بخش خصوصی داشته است. این موضوع تنها در زیربخش آموزش عالی به گونه ای دیگر نمایان گردیده و مقدار مزیت نسبی در بخش آموزش عالی خصوصی در سالهای 1381الی1383بیش از بخش دولتی بوده است. سایر زیر بخش های آموزشی نیز در این دوره همگی دارای مزین نسبی هستند. تنها زیربخش آموزش متوسطه عمومی و متوسطه فنی و حرفه ای خصوصی در سال های 1380الی1382و همین طور زیر بخش آموزش بزرگسالان خصوصی در تمام دوره 1379الی1383فاقد مزیت نسببی و دارای شاخص مزین نسبی آشکار کمتر از یک بوده اند.

کلمات کلیدی