گل مریم از مهمترین گلهای بریده در ایران و جهان به شمار میرود. در این تحقـیق اثر عناصر کـم مصــرف آهـن، روی، مس و منگـنز بر طـول خوشـه گل آذین، طول گل آذین، تعداد و قطر گلچه، قطر خوشه گل آذین و ماندگاری گلهای مریم در چهار طرح آزمایشی جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار مطالعه گردید. غلظت های مورد استفاده صفر(شاهد)، 2، 4 و 6 میلی گرم در لیتر برای هر یک از کودها در نظر گرفته شد. کودهای مورد نظر به صورت محلول پاشی و در سه مرحله بکار برده شد. مرحله اول در زمان هشت برگی شدن گیاه(30روز پس از کاشت)، مرحله دوم یک ماه پس از مرحله اول و مرحله سوم یک ماه پس از مرحله دوم بود. نتایج آزمایش ها نشان داد، غلظت های 6 میلی گرم در لیتر سولفات آهن بر صفات طول گل آذین و تعداد گلچه، غلظت 2میلی گرم درلیتر بر طول خوشه و غلظت 4 میلی گرم در لیتر این کود بر باز شدن گلچه ها در سطح 1% معنی دار گردید. سولفات روی با غلظت 4 میلی گرم در لیتر بر صفات طول گل آذین، طول خوشه و تعداد گلچه موثر واقع شد و غلظت 6 میلی گرم در لیتر آن بر صفت درصد باز شدن گلچه ها در سطح 1% معنی دار گردید. غلظت های 2 میلی گرم در لیتر سولفات مس بر اندازه طول خوشه و تعداد گلچه، غلظت 6 میلی گرم در لیتر بر صفت درصد باز شدن گلچه ها و قطر گل آذین و غلظت 4 میلی گرم در لیتر نیز برطول گل آذین موثر واقع شد. سولفات منگنز با غلظت 6 میلی گرم در لیتر تقریبا کلیه صفات را تحت تاثیر قرار داد و ماندگاری گلها را به 4/12 روز رساند.

کلمات کلیدی