تأثیر دو ترکیب آنتی اکسیدانی (سلنیت سدیم و زردچوبه) بر عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی سویه راس در شرایط تنش گرمایی بررسی شد. این آزمایش با استفاده از 180 قطعه جوجه ی یکروزه در قالب یک طرح بلوک کامل تصادفی با روش فاکتوریل (3 × 2) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره های حاوی سطوح صفر و 3/0 میلی گرم سلنیوم و (یا) صفر، 5 و 10 گرم زردچوبه در کیلوگرم خوراک بودند. جوجه ها تا سن 28 روزگی در دمای 30-28 درجه سانتی گراد و پس از آن تا 42 روزگی در دمای 35-32 درجه ی سانتی گراد (از 10 صبح تا 4 بعد از ظهر، به مدت 6 ساعت در روز) نگهداری شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که تنش گرمایی مصرف خوراک و افزایش وزن جوجه های گروه شاهد را در مقایسه با دیگر تیمارها بطور معنی داری (05/0>P) کاهش داد. بهترین ضریب تبدیل (81/1) با مصرف 3/0 میلی گرم در کیلوگرم سلنیوم در جیره حاصل شد. استفاده از سلنیوم و (یا) زردچوبه در جیره تأثیری بر بازده لاشه ی جوجه ها نداشت. با مصرف 10 گرم در کیلوگرم زردچوبه درصد چربی حفره ی شکمی بطور معنی داری (05/0>P) کاهش یافت. غلظت آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) و سوپراکسیددیسموتاز (SOD) در پلاسمای خون جوجه های بطور معنی داری (05/0>P) تحت تأثیر اثر متقابل سلنیوم و زردچوبه قرار گرفت. نتیجه گرفته شد که در شرایط تنش گرمایی استفاده ی همزمان از آنتی اکسیدان های معدنی و آلی اثر بهتری دارد.

کلمات کلیدی