این آزمایش در محیط کنترل شده به منظور بررسی درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ساقه چه و ریشه چه چهار گیاه دارویی شنبلیله (Trigonella foenum-graecum)، کنجد (Sesamum indicum)، شاهدانه (Cannabis sativa) و زنیان (Carum copticum) در شرایط پتانسیل منفی با استفاده از نمک های کلرور سدیم، کلرور کلسیم و مخلوط نمکهای کلرور سدیم + کلرور کلسیم به نسبت مولی 5 به یک انجام شد. تیمارها شامل جوانه زنی بذور در آب مقطر به عنوان شاهد و سه تیمار پتانسیل منفی شامل 37/0- ، 59/0- و 81/0- مگاپاسکال بود. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی و بصورت فاکتوریل در پتری دیش هایی به قطر 11 سانتیمتر با 30 عدد بذر در شش تکرار اجرا گردید. عکس العمل فرایند جوانه زنی گیاهان به پتانسیل منفی آب، نوع نمک ایجاد کننده پتانسیل منفی متفاوت بود. بطوری که پتانسیل منفی آب و نوع نمک ایجاد کننده پتانسیل منفی هیچ گونه تاثیر منفی بر جوانه زنی بذور گیاه کنجد نداشت ولی جوانه زنی بذور سایر گیاهان به شدت تحت تاثیر پتانسیل منفی آب و نوع نمک قرار گرفت. در پتانسیل منفی 81/0- بیشترین درصد جوانه زنی مربوط به بذور کنجد با 99% و کمترین درصد جوانه زنی مربوط به بذور گیاهان شنبلیله و زنیان با جوانه زنی دوازده درصد بوده است. نوع نمک ایجاد کننده پتانسیل منفی بر جوانه زنی بذور تاثیر داشت بطوری که در پتانسیل های منفی ایجاد شده با مخلوط نمکهای کلرور سدیم + کلرور کلسیم (به نسبت مولی 5 به یک) به ویژه پتانسیل های منفی بالا فرایند جوانه زنی نسبت به سایر نمک ها بطور معنی داری بیشتر بود. در کنجد سرعت جوانه زنی تحت تاثیر پتانسیل منفی محیط جوانه زنی و نوع نمک ایجاد کننده آن قرار نگرفت در حالی که سرعت جوانه زنی بذور سایر گیاهان تحت تاثیر پتانسیل منفی محیط جوانه زنی قرار گرفت. سرعت جوانه زنی در پتانسیل های منفی 59/0- و 81/0- ایجاد شده با نمک کلرید کلسیم بیشتر کاهش یافت. اگر چه پتانسیل منفی آب ایجاد شده با نمک های مختلف تاثیر منفی بر جوانه زنی بذور کنجد نداشت اما رشد گیاهچه های کنجد به شدت تحت تاثیر پتانسیل منفی آب قرار گرفت.

کلمات کلیدی