به منظور بررسی و تعیین پراکنش ویروس زردی چغندرقند (BYV)طی تابستان 1386 تعداد 530 نمونه از مزارع چغندرقند استان خراسان رضوی جمع آوری شد . نمونه برداری به دو صورت جمع آوری گیاهان دارای علایم کوتولگی، زرد شدن یا روشن شدن رگبرگ، ضخیم و شکننده شدن برگها و همچنین به روش تصادفی جهت تعیین پراکنش انجام شد . برای ش ناسایی عامل این ویروس از روش های سرولوژیکی DAS-ELISAو مولکولی RT-PCRاستفاده شد و نهایتاً در گیاهان بیمار با علایم مذ کور، ویروس زردی چغندرقند(BYV) استفاده شد و نهایتاً در گیاهان بیمار با علایم مذ کور، ویروس زردی چغندرقند بر روی ژل آگارز 1 درصد مشاهده شد . وجود این ناحیه ت کثیر شده در نمونه های آلوده، نشان از آلودگی به ویروس مذکور را در مناطق بررسی شده دارد . بر اساس نتایج ب ه دست آمده ، شهرستان های تربت حیدریه با 17 درصد و نیشابور با 8 /درصد به ترتیب بیشترین و کمترین میزان آلودگی را دارا بودند. متوسط میزان پراکنش BYVدر استان خراسان رضوی در این سال، 10 درصد تعیین شد.

کلمات کلیدی