چکیده به (Beta vulgaris L.) به منظور بررسی امکان استفاده از نشت الکترولیت ها به عنوان شاخصی از خسارت سرما در هشت رقم چغندرقند و 7233 (ارقام داخلی)، افشاری، پائولینا، ریزوفورت و لاتیتیا (ارقام خارجی) آزمایشی در سال 1386 در آزمایشگاه فیزیولوژی IC ، نام های رسول، شیرین گیاهان زراعی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. در این مطالعه 12 - و 14 - درجه سانتی گراد) قرار گرفتند. گیاهان تا مرحله ، -10 ، -8 ، -6 ، -4 ، - ارقام چغندرقند در معرض هشت دمای یخ زدگی (شامل صفر، 2 5-4 برگی در محیط طبیعی نگهداری شده و بعد از آن جهت اعمال تیمارهای یخ زدگی به فریزر ترموگرادیان منتقل شدند . میزان پایداری غشاء بر ( LT سیتوپلاسمی ارقام چغندرقند با استفاده از نشت الکترولیت ها مورد ارزیابی قرار گرفت، سپس درجه حرارت کشنده برای 50 درصد نمونه ها ( 50 LT اساس درصد نشت الکترولیت ها تعیین گردید. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که اثرات دمای یخ زدگی و رقم بر میزان نشت الکترولی تها و 50 بود. کاهش دما به کمتر از 4- درجه سانتی گراد سبب افزایش میزان نشت الکترولی تها در کلیه ارقام مورد (p ≤0/ در ارقام مورد بررسی معنی دار ( 01 نشان دادند . در LT بیشترین و رقم 7233 کمترین تحمل به سرما را از نظر میزان 50 IC بررسی گردید. در بین ارقام چغندرقند مورد بررسی، رقم گروه بندی ارقام چغندرقند به دو گروه ارقام خارجی و داخلی، تفاوت معنی داری در مقدار نشت الکترولیت ها مشاهده نشد. با توجه به همبستگی خوب استفاده از این شاخص در ارزیابی خسارت تنش یخ زدگی در چغندرقند مفید به نظر ، (r= -0/ در این آزمایش (* 81 LT بین درصد نشت الکترولیت ها و 50 می رسد.

کلمات کلیدی