ریزجانداران خاک از عوامل مهم چرخه عناصر غذایی و جریان انرژی در خاکاند که تا اندازه زیادی نسبت به تغییرهای محیط حساس میباشند. بنابراین از زیست توده میکروبی خاک میتوان به عنوان شاخصی برای بررسی اثرات تنشها بر خاک و ریزجانداران استفاده کرد. هدف از این مطالعه سوزاندن آن، کود نیتروژن و خاکورزی بر کربن زیست توده میکروبی و ،(Hordeum vulgare L.) ارزیابی تأثیر مدیریت مقدار پسماند گیاه جو وضعیت کربن آلی و نیتروژن کل در یک دوره 90 روزه بوده است. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام گردید. تیمارهای آزمایش شامل دو سطح کاه و کلش جو ( 3 و 6 تن در هکتار)، دو سطح سوزاندن (نسوزاندن و سوزاندن)، دو سطح کود اوره (صفر و 125 کیلوگرم درهکتار) و دو سطح خاکورزی (بدون خاکورزی و با خاکورزی) بودند. نتایج آزمایش نشان داد افزودن مقدار 6 تن در هکتار پسماند جو مقادیر کربن آلی، نیتروژن کل و کربن زیست توده میکروبی را نسبت به تیمار 3 تن در هکتار به طور معنی داری افزایش داد. در حالی که سوزاندن کاه و کلش به کاهش معنی دار همه پارامترها منجر گردید. انجام خاکورزی نیز موجب کاهش معنیدار کربن آلی و کربن زیست توده میکروبی شد اما بر نیتروژن کل خاک بیتأثیر بود. کود نیتروژن بر کربن زیست توده میکروبی هیچ تأثیری نداشت، در حالی که کاربرد اوره بر کربن آلی و نیتروژن کل خاک تأثیر مثبت و افزایشی داشت. این مطالعه نشان داد که شیوه بدون خاکورزی و همراه با حفظ پسماند گیاهی در سطح 6 تن در هکتار و روش بدون سوزاندن مؤثرترین نوع مدیریت در حفظ و افزایش مقادیر کربن آلی خاک، کربن زیست توده میکروبی و نیتروژن کل بودند.

کلمات کلیدی