جهانی شدن در عرصه های مختلف سیاست ،فرهنگ ،اقتصاد در حال وقوع می باشد. این رویکرد در حوزه تکنولوژی و نظام آموزش و پرورش نیز تقریباً به آرامی و با مقاومت اندکی در حال گسترش می باشد . یکسان شدن شکل نظام آموزش و پرورش تقریباً در اکثر کشورهای دنیا در حال وقوع است . آموزش و پرورش مکلف است در برابر این پدیده، موضع مشخصی را انتخاب کند. به طوری که به فرهنگ ملی کشور صدمه وارد نشود و در ازای توجه به پدیده جهانی شده ،فرهنگ بومی و هویت ملی را نیز از طریق برنامه های درسی و طراحی محتوای درسی متناسب با این مفهوم از یاد نبرند . از جمله کاری که میتوان از طریق آن هویت ملی و فرهنگ بومی را تقویت کرد شناسایی مؤلفه ها و زیر مؤلفه های فرهنگ بومی برای ورود به برنامه های درسی می باشد . این پژوهش با هدف امکان و ضرورت بومی سازی برنامه های درسی انجام شده و جهت جمع آوری اطلاعات آن از پرسشنامه پژوهشگر ساخته و مصاحبه با متخصصان برنامه درسی استفاده شده است .جامعه آماری پژوهش ، متخصصان برنامه درسی کشور می باشند. نتایج پژوهش نشان داد که از دید متخصصان، گویه های وسعت وضعیت جغرافیای بومی در برنامه درسی بالاترین اهمیت و رجال و شخصیتهای سیاسی بومی کمترین اهمیت را برای ورود به برنامه های درسی بومی داشته است . به علاوه در مقایسه مؤلفه های کلی هویت ملی ، مؤلفه اجتماعی بالاترین اهمیت و مؤلفه فرهنگ و ادب کمترین اهمیت را از دید متخصصان برای ورود به برنامه های درسی داشته است .

کلمات کلیدی