سیاست های کلان اقتصادی‌ تغییراتی را در کارکرد نظام زراعی ایجاد می کنند که این تغییرات یکی از مهم ترین عوامل مؤثر بر فرسایش خاک است. تغییر قیمت های نسبی و تأثیر بالقوة آنها بر فرسایش خاک، از راه تغییری که در الگوهای استفاده از زمین و فعالیت های کشاورزی ایجاد می کنند، به سیاست های اتخاذ شده ارتباط می یابند. یکی از اهداف اصلی تحقیق حاضر، تأکید بر جریان سیاست های تجاری از طریق بازارهای داخلی، به عنوان مجرای ارتباطی زمین های شیبدار و غیر شیبدار، در تعیین الگوی سیاستی بهینه است. در پژوهش حاضر برای بررسی آثار سیاست های تجاری بر فرسایش خاک در ایران، از الگویی در چارچوب رهیافت تعادل عمومی استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که سیاست کاهش 10 درصدی تعرفه محصولات صنعتی یا آزاد سازی تجاری –که به طور مستقیم به زمین های شیبدار ارتباط نمی-یابد- فرسایش خاک را بیشتر از سیاست مستقیم یارانه 10 درصدی به صادرات محصولات باغی کاهش می دهد. با این وجود، به نظر می رسد که سیاست یارانه به صادرات محصولات باغی از جهت تاثیر بر تولید ملی واقعی بر سیاست کاهش تعرفه محصولات صنعتی برتری داشته باشد.

کلمات کلیدی