این پژوهش با هدف بررسی تحول نظریه ذهن و رابطة آن با مهارتهای اجتماعی در کودکان و نوجوانان مبتلا به آسیب بینایی صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان مبتلا به آسیب بینایی شهر مشهد تشکیل دادند. با استفاده از روش نمونه برداری هدفمند، 43 نفر از این کودکان در 4 گروه سنی (4، 7، 10 و 13 سال) انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش شامل دو تکلیف باور غلط (تکلیف پیش بینی باور و تکلیف پیش بینی عمل) () برای اندازه گیری نظریه ذهن، مقیاس مهارتهای اجتماعی (فرم معلم، ) برای ارزیابی دو حیطه مهارتهای اجتماعی و مشکلات رفتاری و خرده مقیاسهای کلامی آزمون وکسلر (فرم پیش دبستان و دبستان) بودند. داده های پژوهش با استفاده از آزمون مجذور کای، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون لوجستیک، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین عملکرد در تکلیف پیش بینی عمل و نمره کلی مهارتهای اجتماعی، و عملکرد در هر دو تکلیف (پیش بینی باور و پیش بینی عمل) و نمره کلی مشکلات رفتاری رابطة معنادار وجود دارد. همچنین، بهره هوشی کلامی و سن، عملکرد در تکلیف پیش بینی عمل را پیش بینی کردند.

کلمات کلیدی