نقشه شکستگی های ساختاری منطقه تکنار با توجه به ویژگی های مورفولوژیک و ساختاری مناسب، به کمک تکنی کهای دورسنجی و پردازش داد ههای ماهوار های ترسیم شد. به 2 روش از 6 تکنیک به کار رفته در ترسیم نقشه فوق، در اینجا پرداخته م یشود. در این مقاله ابتدا شکستگی ها از نظر روند به 6 دسته تفکیک شدند. سپس دیاگرام های گل سرخی شکستگی ها در 5 ناحیه کوچک از منطقه برای بررسی نحوه توزیع دستجات مختلف گسلی رسم شد. بیشترین تعداد و تنوع گسلی در مرکز و جنوب مرکزی منطقه قرار داشت. از مقایسه شکستگی ها، تمامی آنها در 3 کلاس جداگانه از نظر طولی طبقه بندی شدند. نیز مشخص شد که تعداد گسل های هر (L) مقادیر طول نیز نتایج مشابهی گرفته شد و معلوم (S) دسته (ششگانه) با افزایش طول آنها به صورت نمایی کاهش می یابد. در بررسی پارامتر فاصله (ρ) و تجمع (I) گردید که تعداد گس لها با افزایش فاصله به طور نمایی کاهش م ییابد. سپس نقش ههای منحنی میزان برای 2 پارامتر تراکم ترسیم گردید و مشخص شد که هردو فاکتور یاد شده در بخ شهای مرکزی و جنوبی منطقه به بیشترین مقادیر خود م یرسند. نتایج فوق نشان از معتبر بودن تشخیص گسل ها براساس تکنیک های دورسنجی دارند. تمرکز تعداد ،تنوع، تراکم و تجمع گسل ها در مرکز و جنوب منطقه نیز بیانگر فعالیت و تاثیر بیشتر گسل درونه نسبت به گسل تکنار در تغییر شکل ساختاری منطقه می باشد.

کلمات کلیدی