مقدمه: نظم جویی هیجان مؤلفه ی مرکزی در سازماندهی رفتار سازگارانه و جلوگیری از بروز هیجان‌های منفی و رفتارهای ناسازگارانه می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش راهبردهای شناختی نظم جویی هیجان در اختلال های درونی سازی کودکان (افسردگی و اضطراب) صورت گرفت. روش: در قالب یک طرح همبستگی، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله‌ای از میان دانش آموزان پایه سوم، چهارم و پنجم ابتدایی مدارس دولتی شهر مشهد در سال تحصیلی 90-89، تعداد 531 دانش آموز شامل 254 نفر پسر و 261 نفر دختر انتخاب شدند و پرسشنامه راهبردهای شناختی نظم جویی هیجان فرم کودکان، مقیاس اضطراب چندبعدی کودکان و مقیاس افسردگی کودکان را تکمیل نمودند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری به شیوه ی گام به گام انجام شد. یافته‌ها: ضرایب همبستگی پیرسون نشان داد که راهبردهای ملامت خود، نشخوارگری، فاجعه سازی و ملامت دیگران رابطه ی مثبت با اضطراب و افسردگی دارند. در حالی که رابطه راهبردهای پذیرش، تمرکز مجدد مثبت، تمرکز مجدد بر برنامه ریزی و ارزیابی مجدد مثبت به هر دو مؤلفه ی اضطراب و افسردگی منفی بود. همچنین راهبرد دیدگاه گیری فقط با اضطراب به صورت منفی همبسته بود. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری به شیوه ی گاه به گام نشان داد که راهبردهای نظم جویی شناختی نشخوارگری، فاجعه سازی، ملامت خویش و تمرکز مجدد بر برنامه ریزی مؤلفه ی اضطراب را پیش بینی می نمایند. علاوه بر این، راهبردهای فاجعه سازی، ملامت دیگران، تمرکز مجدد مثبت، پذیرش، تمرکز مجدد بر برنامه ریزی و نشخوارگری مؤلفه ی افسردگی را مورد پیش بینی قرار دادند. نتیجه گیری: از یافته‌های این پژوهش استنباط می‌شود یکی از عوامل مهم که در بروز اختلال‌های روانشناختی کودکان نقش دارد، راهبردهای شناختی است که آن‌ها برای نظم دهی هیجان‌های خود بعد از تجربه رویداد تهدیدآمیز بکار می‌گیرند. بنابراین در برنامه‌های درمانی باید توجه خاصی به راهبردهای شناختی به ویژه راهبردهای ناسازگارانه از قبیل ملامت خود، نشخوار گری، پذیرش و فاجعه سازی صورت گیرد.

کلمات کلیدی