هدف اصلی ریچارد‌ رورتی فیلسوف پست‌مدرن آمریکایی آن است که لیبرالیسم را بگونه‌ای تبیین کند که با اندیشه‌های پست‌مدرن در عصر تکثر و عدم ایقان سازگار جلوه کند. همانند سایر متفکران پست‌مدرن، وی بر آن است که مفاهیم بنیادین سنتی فلسفه مانند «حقیقت محض»، «طبیعت انسان» یا «طبیعت جهان» تصنعی هستند. اما به نظر او، این تمایل به ساختار شکنی در اندیشه پست‌مدرن نباید نشانه «عدم مسئولیت اخلاقی» تلقی شود. دغدغه رورتی حفظ فرهنگ لیبرالیِ حقوق بشر و مداراست، اما او می‌کوشد که این فرهنگ را بدون ارجاع به مفاهیم سنتی فلسفه غرب پاس بدارد. وی بدین منظور پراگماتیسمِ خاص خود را مطرح می‌کند که دربرگیرنده سه نکته اصلی است: الف) رد نظریه معرفتی باز نمایی، ب) عقلانیت مبتنی بر حس جمعیِ همبستگی، و ج)نفی بنیان‌گرایی در پذیرش دیدگاههای اخلاقی و سیاسی و بویژه لیبرالیسم. در حوزه اندیشه سیاسی، رورتی هواخواه یک نوع لیبرالیسم معطوف به قاعده است که هدفش در حوزه عمومی اجتناب از ستم و تحقیر دیگران، و در حوزه خصوصی تسهیل خودآفرینی است. البته دیدگاههای رورتی در همه این زمینه ها با چالشهایی جدی از سوی منتقدانش مواجه شده اند.

کلمات کلیدی