چکیده به منظور بررسی اثر سطوح مختلف شوری بر عملکرد و اجز ای عملکرد ، خصوصیات مورفولوژیک و تغییرات عدد کلروفیل متر برگ گیاه کنجد ، تحقیقی در گلخانة تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت آزمایش فاکتوریل ،2/ بر پایه طرح کام لا تصادفی با 3 تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل ترکیبی از پنج سطح مختلف شور ی ( 4 10 دسی زیمنس برمتر) و چهار ژنوتیپ کنج د (جیرفت، دزفول، مغان و برازجان) بود. نتایج نشان داد که / 8/4 و 4 ،6/4 ،4/4 شوری اثر معن ی داری بر خصوصیات مرفولوژیک و محتوی کلروفیل برگ داش ت . خ صوصیات مرفولوژیک همچنین تفاوت معنیداری را در بین ژنوتی پ های کنجد نشان دادن د . تنش شوری باعث کاهش معنی داری در میزان دان ه و اجزای عملکرد تک بوته، وزن کل ، ارتفاع، نسبت وزن خشک ریشه به اندام هوائی گیاه گردی د . کمترین مقدار دانه در بوته در سطح شوری 6/ 10/4 دسی زیمنس بر متر مشاهده ش د . عدد کلروفیل متر نی ز متأثر ازتنش شوری بوده و با افزایش شوری تا سطح 4 دسی زیمنس برمتر، افزایش عدد کلروفیل مترمشاهد ه گردید، البته با افزایش سن، ازمقدارکلروفیل برگ و درنتیجه عدد کلروفیل متر قرائت شده کاسته ش د . نتایج نشان داد که در غلظ ت های بالای نمک ، نسبت وزن خشک ریشه به اندام هوائی در ژنوتیپ مغان از سایر ژنوتی پ ها بالاتر بو د . با افزایش شوری، میزان افزایش عددکلروفیل متر ژنوتیپ مغان بسیار بیشتر از سایر ژنوتیپ ها بوده و افزایش مقدار شوری در این ژنوتیپ کمترین تغییرات در وزن دانه تک بوت ه و اجز ای عملکرد را نشان داد. بنابراین به نظرم ی رسد که در میان ژنوتیپ های مورد بررسی، ژنوتیپ مغان م ی تواند به عنوان ژنوتیپ مقاوم به شوری مورد بررسی میدانی قرار گیرد.

کلمات کلیدی