یکی از دلایل عمده‌ی مهاجرت از نواحی روستایی به شهرها در کشورهایی مانند ایران، تفاوت سطح درآمد در روستاها نسبت به نواحی شهری است به طوری که مهاجران روستایی وارد شده به شهر سبزوار نیز تحت تأثیر این فرایند بوده‌اند. در این مقاله تلاش شد تا فرایند درآمدزایی مهاجران روستایی قبل و بعد از مهاجرت به شهر مورد بررسی قرار گیرد. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی- تحلیلی است که بخش عمده‌ای از داده‌های آن بر اساس مطالعات میدانی و با روش نمونه‌گیری جمع‌آوری شده است. یافته‌های مطالعه نشان می‌دهد که بیشتر مهاجران در سنین فعالیت و همراه افراد خانواده‌ی خود به سبزوار مهاجرت نموده‌اند. از نظر موقعیت شغلی قبل از مهاجرت دارای مشاغلی از قبیل کارگری، کشاورزی و غیره می باشند که بعد از مهاجرت ضریب اهمیت فعالیت‌های کارگری افزایش می‌یابد. در زمینه‌ی دارایی‌های مهاجرین نیز افزایش قابل ملاحظه‌ای در بین خانواده‌های مهاجر مشاهده و سطح درآمد نیز پس از مهاجرت افزایش می‌یابد به نحوی که درآمد کمتر از 100هزارتومان درماه (در سال 1385) که قبل از مهاجرت 2/69 درصد مهاجرین را شامل می‌گردد، بعد از مهاجرت تنها 8/32 درصد آنان را شامل می‌گردد. با توجه یافته‌ها، راهکارهایی شامل کنترل نرخ رشد جمعیت و افزایش اشتغال، ایجاد تشکل‌های محلی و مردمی، ورود هسته‌های جمعیتی به محدوده‌ی شهری، به رسمیت شناختن مالکیت و مسکن و غیره در راستای ارتقای وضعیت اقتصادی و اجتماعی مهاجران پیشنهاد شده است.

کلمات کلیدی