برای بررسی اثر سطوح مختلف پروتئین خام و متیونین جیره بر شاخص های تولیدی تخم مرغ، 420 قطعه مرغ تخمگذار های لاین (Hy-line W-36) به 60 گروه 7 قطعه ای و هر چهار گروه (تکرار) بطور تصادفی به یکی از 15 تیمار غذایی اختصاص یافتند. سه سطح پروتئین (13، 14 و 15 درصد) و پنج سطح متیونین (0.25، 0.28، 0.31، 0.34 و 0.37 درصد) به روش فاکتوریل 5×3 اعمال شدند. مرغها به مدت سه دوره 28 روزه از سن 50 تا 62 هفتگی تغذیه شدند تعداد تخم مرغ و تلفات روزانه ثبت و مصرف خوراک در پایان هر دوره اندازه گیری شد. با افزایش سطح پروتئین جیره از 13 به 15 درصد، تولید تخم مرغ به طور معنی داری از 54 به 4/59 درصد در کل دوره افزایش یافت. وزن تخم مرغ، گرم تخم مرغ تولیدی روزانه و مصرف خوراک نیز با افزایش سطح پروتئین جیره به ترتیب 7/1 گرم، 4/3 گرم و 8/2 گرم افزایش پیدا کرد. افزایش سطح پروتئین جیره، ضریب تبدیل غذا و درصد محتویات و آلبومین تخم مرغ را به صورت معنی دار بهبود داد. در حالیکه درصد تخم مرغهای شکسته، درصد پوسته و وزن مخصوص تخم مرغ با افزایش درصد پروتئین جیره به طور معنی دار کاهش پیدا کردند. درصد زرده تخم مرغ تحت تاثیر تغییر سطح پروتئین جیره قرار نگرفت. با افزایش سطح متیونین جیره (از 0.25 به 0.37 درصد)، تولید تخم مرغ، وزن تخم مرغ، گرم تخم مرغ تولیدی روزانه، مصرف خوراک و کل محتویات تخم مرغ در کل دوره آزمایش به ترتیب حدود 8.2 درصد، 4 گرم، 6.6 گرم، 8.7 گرم و 0.6 گرم بهبود یافت. تغییر سطح متیونین جیره تاثیری بر ضریب تبدیل خوراک، وزن مخصوص تخم مرغ، درصد تخم مرغهای شکسته، پوسته، زرده و آلبومین تخم مرغ نداشت.

کلمات کلیدی