امروزه مشارکت به عنوان راهبردی غالب در نظام برنامه‌ریزی توسعه روستایی محسوب می‌شود، ولی در مقام هدف توسعه، به هنگام تحقق یافتن به وجود سرمایه اجتماعی مبتنی بر شبکه‌ها، اعتماد و هنجارهای تسهیل گر کنش افراد نیازمند است. در این مقاله تلاش شد تا نحوه‌ی تأثیر شاخص‌های سرمایه‌ی اجتماعی بر میزان مشارکت روستاییان در فرایند توسعه‌ی نواحی روستایی مورد بررسی قرار گیرد. روش تحقیق در این پژوهش بر مبنای توصیفی و تحلیلی بوده و روشهای جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه با تعداد نمونه 460 نفر و تحلیل محتوا در روستاهای بالای 20 خانوار می باشد. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که از بین شاخص‌های سرمایه‌ی اجتماعی، تساهل فکری با ضریب 132/0 و شبکه‌ی اجتماعی با ضریب 115/0 و سطح معناداری 95 درصد بالاترین ارتباط را با مشارکت برقرار نموده‌اند. در برآورد میزان تأثیر شاخص های سرمایه اجتماعی بر مشارکت، شاخص تساهل فکری با ضریب تعیین ( R2) 37/0، بیشترین تأثیر را بر سطح مشارکت داشته است، به طوری که 37 درصد میزان مشارکت را تبیین می‌کند. آنالیز تحلیل مسیر نیز یافته‌های بالا را در مورد تأثیرگذاری شاخص تساهل فکری بر مشارکت تأیید می‌نماید به نحوی که ضریب تأثیر این متغیر12/0 و بصورت مستقیم میزان مشارکت را متأثر می‌سازد. پس از شاخص شبکه‌ی اجتماعی با ضریب تأثیر 099/0 به طور مستقیم متغیر مشارکت را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

کلمات کلیدی