ناحیه خراسان شمالی یکی از مناطق فعال تکتونیکی ایران محسوب می گردد. بیشتر گسل های مهم در این ناحیه از نوع راستا لغز با مؤلفه‌های چپ بر و راست بر بوده و گسل های راندگی در درجه دوم اهمیت قرار دارند. بخشی از گسل های راندگی، قدیمی تر از گسل های راستا لغز و بخشی دیگر جوان تر از آن ها بوده و گسل فعال محسوب می گردند. این گسل ها نتیجه ایجاد انحنا درگسل های راستا لغز و تبدیل آن ها به گسل های معکوس هستند. گسل های کواترنری، با توجه به نشانه های جنبایی، در ناحیه شناسایی شده اند. چهار دسته درزه در ناحیه بررسی گردیده که دو دسته آن ها کششی و دو دسته دیگر برشی هستند. مختصات تنش‌های اصلی ایجاد کننده آن ها عبارت است از: ( )-( )-( ). مجموعه گسل های راستالغز جوان به صورت گسل های همدرد بر روی یکدیگر تاثیرگذار هستند. نمونه آن در زمین لرزه سال 1375 بر روی گسل یکه شاخ دیده می شود که حرکات کوچکی را در گسل های بابا امان و قارلق ایجاد نموده است.

کلمات کلیدی